مناظره ای بین مجری طرح گردشگری آشوراده با دو فعال محیط زیست

خبر آنلاین :

در مناظره ای در کافه خبر، مجری طرح گردشگری آشوراده همراه با دو فعال محیط زیست دیگر، درباره تصمیماتی که برای آشوراده گرفته شده و آینده این منطقه بحث و حتی در بخش هایی جدل کردند.

آشوراده دایه مهربان تر از مادر نمی خواهد» این سخن فعالان محیط زیست است تا دست هیچ سرمایه گذاری به آن نرسد. آنها می خواهند رشد آشوراده را از دامن مادر طبیعی اش نظاره گر باشند و علاقه ای به حضور طبیعت گردان ندارند. فعالان می خواهند آشوراده در دامن مادر خود آرام بگیرد و فقط و فقط حفظ شود. اما از طرف دیگر مجری طرح گردشگری می خواهد برای آشوراده مادری کند؛ سایه ای باشد بالای سرش، پرو بالی برای پرندگانش، حیاتی باشد برای ماهیانش و شاخ و برگی بدهد به درختانش. معتقد است آشوراده رنج های زیادی در این سال ها کشیده و اگر مادری آشوراده را برعهده بگیرد در مدت 3سال آن را مثل دسته گل تحویل خواهد داد.

محمدرضا یزدان پناه، مجری طرح گردشگری تردید ندارد که می تواند آشوراده را از اسارت شکارچیان نجات دهد و وضعیت آن را بهبود بخشد. عباس محمدی فعال محیط زیست هرگونه توسعه گردشگری در آن منطقه را رد می کند و می گوید آشوراده را بی خیال شوید در 85درصد دیگر ایران توسعه گردشگری راه اندازی کنید. حمید درودیان دیگر فعال محیط زیست نیز معتقد است نباید ما یک سایت مهم بوم گردی که در دنیا در این زمینه حرفی برای گفتن دارد و می توانیم گردشگری بین المللی آنجا دایر کنیم را برای کسب گردشگری ناپایدار تفریحی داخلی تهدید کنیم.

مناظره 3نفره ای با حضور مجری طرح آشوراده محمدرضا یزدان‌پناه که در سوابق خود مدیرعاملی منطقه آزاد کیش را دارد و ارگ جدید بم نیز جزو رزومه کاری او محسوب می شود، عباس محمدی فعال محیط زیست و حمیدرضا درودیان استاد دانشگاه و فعال محیط زیست در مورد طرح گردشگری در آشوراده در کافه خبر برگزار شد. پیشنهاد می کنم که وقتی بگذارید و شرح میزگرد را در ادامه می خوانید:

توفان اسید سولفوریک در کمین اراکی‌ها

هربار که هواپیمایی از فرودگاه اراک بلند می‌شود تصویر دود غلیظ سولفات سدیم در آب‌های میقان می‌لرزد، پرندگان از چرت زمستانی خود می‌پرند و مردم اراک سرفه می‌کنند. صدای گلوله‌‌ای در تالاب طنین‌ می‌اندازد. اینجا منطقه شکار ممنوع و زیستگاه 140 گونه پرنده و ایستگاه 15 هزار درناست. تالابی که هوای یکی از 8 شهر آلوده کشور را تلطیف می‌کند و با سولفات سدیمی‌که دارد می‌تواند پساب‌های صنعتی را نیز تصفیه و ضد عفونی کند، اما با عدم رعایت حقابه طبیعی‌اش حالا آرام آرام خاستگاه توفان اسید سولفوریکی می‌شود که بر ریه مردم اراک خواهد نشست. 
آن گونه که یک فعال محیط زیست اراک به «قانون» می‌گوید شرکت املاح معدنی در میقان بهره‌برداری‌های غلط دارد، جاده‌ای که ساخته منطقه را به دو اکوسیستم مجزا تبدیل کرده است و چاله‌هایی که برای برداشت املاح معدنی ایجاد کرده باعث می‌شود که آب در سطح منطقه به شکل درست پخش نشود و سطح آب بسیار کمتر شده است. تردد ماشین آلات سنگین روی پرنده‌های تالاب تاثیر نیز داشته است. به گفته سیاوش آقاخانی، رئیس شبکه‌های زیست‌محیطی استان مرکزی، توسعه ناپایدار کشاورزی در منطقه نیز مشکل‌ساز شده است: «چاه‌های عمیقی که زده‌اند سطح آب‌های زیرزمینی را پایین برده است.»
او پیش بینی می‌کند که میقان هم راه دریاچه ارومیه را می‌رود.  با این تفاوت که بستر ارومیه و در نتیجه ریزگردهای آن نمکی است اما در میقان جنس ریزگردها سولفات سدیم است که وقتی وارد ریه شهروندان اراکی می‌شود به اسید سولفوریک تبدیل شده است این یعنی میقان آبستن یک توفان خیلی خطرناک مواد شیمیایی است. پساب مجموعه‌های صنعتی نیز بدون تصفیه وارد میقان می‌شود که حاوی فلزات سنگین است و حجم بالایی از آلاینده‌های خانواده ازت هم وارد منطقه می‌شود.
آقاخانی در توصیف رده دوم مشکلات، مردم محلی را فرصتی برای بحث اکوتوریسم و مشارکت محلی می‌داند اما چون برنامه‌ای در این راستا وجود ندارد این فرصت‌ها به تهدید بدل شده‌اند: «روستاییان در زمین‌های کشاورزی به درناها شلیک می‌کنند. مردمی‌که برای بازدید می‌روند زباله می‌ریزند و حتی اسلحه هم می‌برند.»
البته همان طور که مدیر کل محیط زیست استان هم تایید می‌کند منطقه شکار ممنوع شده و یک محیط‌بان ویژه هم در نظر گرفته شده است اما «یک» نفر با یک موتورسیکلت در یک محدوده 13 هزار هکتاری چه کار می‌تواند بکند؟ 
آقاخانی با بیان اینکه «به حمایت بیشتر معاونت محیط زیست طبیعی سازمان یعنی آقای دکتر کیخا نیاز داریم» مشکل اصلی را نبود متولی واحد برای منطقه می‌داند: «وزارت صنایع مجوز بهره‌برداری معدنی صادر می‌کند. سند در اختیار مسکن و شهرسازی است و اجازه کار به کس دیگری نمی‌دهد. جهاد کشاورزی در منطقه‌ای که توان اکولوژیک ندارد به دنبال توسعه کشاورزی است. منابع طبیعی هنوز به این منطقه می‌گوید کویر و محیط زیست می‌گوید تالاب. شیلات به دنبال بحث آرتمیا ست و توسعه روستاها باعث شده دهیاران هم دنبال برنامه‌هایی باشند. همه اینها باعث شده منطقه یک متولی ثابت مثل محیط زیست نداشته باشد تا زون‌های مختلف اکوتوریسم، بهره‌برداری و ... تعریف کند و همه کارها بر اساس ضوابط و استانداردها باشد. مجموعه اینها باعث تخریب میقان شده است.»
دکتر انصاری،  مدیرکل محیط زیست استان مرکزی در توضیح اقداماتی که محیط زیست برای حفظ میقان انجام داده می‌گوید: «اینجا را در 10 سال گذشته اصلا به عنوان تالاب نمی‌شناختند و به عنوان یک منطقه کویری و یک بحران برای منطقه می‌دیدند تا زمانی که قابلیت‌های تالابی آن را شناسایی و اینجا را به عنوان تالاب ثبت کردیم. دفتر حفاظت تالاب‌ها بعد از ارائه مشخصات پذیرفتند ما را جزو 18 استان تالابی و یکی از 8 تالاب مهم کشور برای تهیه طرح جامع مدیریت زیست بومی‌بیاورند. امسال هم جزو 4 تالاب مطرح هستیم و تاکنون حدود 1.1 میلیارد تومان از محل اعتبارات تالاب‌ها و ریزگردها گرفته‌ایم و یک مرکز پایش تالاب ساخته‌ایم. فرم کنوانسیون رامسر را هم درباره تالاب میقان تهیه کرده‌ایم و سازمان برای دبیرخانه کنوانسیون ارسال کرده است.»
او که پایان‌نامه ارشدش به تالاب میقان اختصاص داشته است به «قانون» می‌گوید: «اصلا اراک به عنوان یک شهر صنعتی و خشک کویری شناخته شده است اما درواقع یک شهر تالابی است که در 100 سال اخیر به آن توجهی نشده و درواقع کلکسیونی از تهدیدها را در میقان داریم.»
انصاری از افتتاح برج پرنده‌نگری 30 متری در آینده نزدیک خبر می‌دهد که کارکرد حفاظتی، گردشگری، آموزشی و فرهنگسازی دارد. به مجموعه بهره‌بردار از سولفات سدیم هم گفته شده تا در زمان‌های مشخصی کلا کارش را تعطیل بکند و زیر جاده‌ای که ساخته در چندین نقطه لوله گذاری کند تا ارتباط دو بخش شمال و جنوب تالاب برقرار بشود. با این حال او همچنان تهدیدهایی همچون صنایع، نیروگاه، پالایشگاه و پتروشیمی، کوره‌های آجرپزی و خودروها را نام می‌برد و تاکید می‌کند که «در بخشی از تالاب که خاک لخت شده هر سال 100 تن فرسایش بادی رخ می‌دهد. تالاب می‌تواند نقش تصفیه پساب‌ها را داشته باشد چرا که برای ضدعفونی از نمک استفاده می‌شود و سولفات سدیم خودش کارکرد تصفیه و ضدعفونی کننده دارد اما عدم تامین حقابه و بهره‌برداری‌ها آن را به یک کانون تهدید آمیز گرد و غبار برای شهر اراک تبدیل کرده است چرا که اگر مرطوب نباشد اسید سولفوریک ایجاد می‌کند.»
به این ترتیب در تالابی  که اگر دائما آب داشته باشد نجات‌بخش شهر اراک خواهد بود سال به سال سطح آب کمتر می‌شود و هر تابستان باد از سمت تالاب به سوی شهر می‌وزد. مردم اراک هنوز سرفه می‌کنند و هر بار، سرفه‌هایشان زخمی‌تر است.

روزنامه قانون 93/10/20

رونق طبیعت‌گردی بخاطر زمستان‌گذرانی قوهای مهاجر در مازندران

همشهری :

مهاجرت صدها گونه انواع پرنده‌های آبزی و کنار آبزی برای زمستان‌گذرانی به تالاب‌ها و آبگیرهای مازندران، باعث حضور مسافران و رونق طبیعت‌گردی در برخی زیست‌گاه‌های پرندگان مهاجر این استان شده است.

به گزارش ایرنا، فرود دسته‌های فراوان قوهای سفید فریادکش از مناطق سرد سیبری برای زمستان‌گذرانی به تالاب‌ها و آب‌بندان‌های شهرستان‌های محمودآباد و فریدونکنار این روزها جمعیت زیادی از دوستداران طبیعت و حیات وحش را به خود جذب کرده است.

یکی از مناطقی که این روزها به محل تجمع و زمستان‌گذارانی بیش از 2 هزار قطعه قو سفید فریادکش تبدیل شده و تنها زیستگاه این گونه از پرندگان مهاجر در استان مازندران به شمار می‌رود، در فضایی به وسعت بیش از 30 هکتار از زمین‌های قرق آب شهر سرخرود از توابع شهرستان محمودآباد است.

در این رابطه رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان محمودآباد از افزایش مهاجرت قوهای سیبری برای زمستان‌گذارانی و حضور علاقه‌مندان از سراسر کشور برای تماشای این پرنده‌های کمیاب خبر داد.

یدالله رنجبر گفت: بر اساس اعلام اولیه بیس از 2 هزار قطعه از انواع قوهای سفید از مناطق سیبری به تالاب سرخرود مهاجرت کردند که پیش‌بینی می‌شود به شمار این پرندگان در روزهای آینده افزوده شود.

وی اضافه کرد: در کنار مهاجرت سالانه این پرندگان، افزایش حضور علاقه‌مندان و هموطنان و دوستداران محیط زیست برای تماشای حضور قوها در این مناطق است که رونق خاصی به منطقه بخشیده‌اند.

رئیس اداره حفاظت محیط زیست محمودآباد با اشاره به این که باید از ظرفیت مهاجرت پرندگان زمستان‌گذران به شکل اصولی و هدفمند برای جذب گردشگر زمستان استفاده کرد، ادامه داد: باید مسئولان شهری نسبت به فراهم کردن مقدمات حضور مسافران و گردشگران در قالب تورهای گردشگری برای بازدید از منطقه حفاظت شده قوهای سفید مهاجر زمستان‌گذران در این شهر اقدام کنند.

رنجبر گفت: کوچ سالانه هزاران قطعه انواع قوهای سفید و سایر گونه‌های پرنده‌های مهاجر، مسافران و گردشگران زیادی را از سراسر کشور به این شهر توریستی گسیل می‌کند.

وی در عین حال تاکید کرد: بیش‌تر از آن که محیط زیست به دنبال حضور گردشگران و افراد در محل زمستان‌گذرانی قوها باشد، به دنبال حفظ شرایط محیطی و امنیت خاطر برای بازگشت دوباره آنان است.

رنجبر ادامه داد: به منظور تامین غذای مورد نیاز این پرندگان روزانه بیش از 200 کیلوگرم دان در منطقه سرخرود پاشیده می‌شود.

رئیس اداره حفاظت محیط زیست محمودآباد با اشاره به این که امسال علاوه بر سرخرود، بخشی از تالاب روستای "ازباران" از توابع شهرستان فریدونکنار نیز محل فرود قوهای سفید شده است، اضافه کرد: تنها خواسته و تقاضای جدی ما از مردم منطقه برای فراهم کردن محیط امن برای زمستان‌گذرانی و خودداری جدی برای شکار این گونه‌های باارزش است.

رنجبر تصریح کرد: در عین حال دوستداران و گروه‌های حامیان محیط زیست نیز در این ایام کمک زیادی به محیط زیست دارند که حمایت‌های آنان در زمان زمستان‌گذرانی قوهای سفید در منطقه شایسته قدردانی است.

از بحران اخیر آشوراده چه می دانیم ؟

رییس سازمان میراث فرهنگی درحالی برتصمیم دولت برروندتغییرکاربری آشوراده تأکید می کند که مسئولان سازمان محیط زیست ازتوقف این طرح آنهم بدون نامه نگاری سازمان بازرسی کل کشور خبر می دهند.

به گزارش خبرنگار مهر، هفته گذشته پس از مدتها که آشوراده به جنجالی ترین موضوع در حوزه محیط زیست تبدیل شده بود و اعتراض بسیاری از  کارشناسان و دوستداران محیط زیست را در پی اخبار واگذاری بخش هایی از این جزیره منحصر به فرد برای گردشگری در پی داشت سرانجام با عقب نشینی مسئولان محیط زیست برای چند روز این ماجرا به آرامش رسید.

البته در ابتدا رسانه ها این عقب گرد محیط زیست را نتیجه نامه نگاری سازمان بازرسی کل کشور به مسئولان این سازمان برای توقف طرح گردشگری در این جزیره زیست محیطی عنوان کردند و سازمان بازرسی نیز با درج این خبر و تأکید بر نامه نگاری به سازمان محیط زیست در پرتال خود این اخبار را تأیید کرد.

توقف واگذاری آشوراده با تذکر سازمان بازرسی/ به محیط زیست نامه نوشتیم

در خبری که روز چهارشنبه روی پرتال سازمان بازرسی قرار گرفت معاون سازمان بازرسی اعلام کرد:  بعد از وصول اخبار و اطلاعات و همچنین شکایتی که به سازمان بازرسی شده بود، سوالاتی را از سازمان محیط زیست مطرح کردیم و سوابق این مسئله را خواستیم که آنها نیز به سازمان بازرسی ارسال کردند و متعاقب پیگری و تذکر سازمان بازرسی در حال حاضر خود سازمان محیط زیست این مسئله را منتفی کرده تا بررسی‌های لازم صورت بگیرد.

محمد جواد حشمتی درباره مفاد نامه ارسالی از سوی سازمان بازرسی کل کشور به سازمان محیط زیست اظهار داشت: در این نامه اشاره شده که اخبار و اطلاعات دریافتی حاکی از این است مذاکراتی انجام گرفته و فعل و انفعالاتی در آن منطقه در حال صورت گرفتن است.

معاون سازمان بازرسی کشور با بیان اینکه در خصوص آشوراده به سازمان محیط زیست هم نامه نوشتیم و هم به صورت شفاهی صحبت کردیم، تأکید کرد: کارشناسان سازمان بازرسی به این موضوع ورود و پیگیری کرده و  یک بحث حقوقی و مبنایی با مسئولان سازمان محیط زیست داشتیم که خوشبختانه این تذکرات مبنایی مورد توجه قرار گرفت و این سازمان متعاقب ورود و تذکر سازمان بازرسی، این اقدام را صورت داد و واگذاری آشوراده را متوقف کرد.

وی با اشاره به ارسال نامه تذکر سازمان بازرسی به سازمان محیط زیست در تاریخ 25 آذر ماه سال جاری، خاطرنشان کرد: چنین اقدامی سابقه قبلی دارد، در سال 84 نیز همین اتفاق رخ داد که حدود 380 هکتار از اراضی آشوراده را تقریبا واگذار کرده بودند اما با ورود بخش‌های دولتی و سازمان بازرسی کل کشور این موضوع متوقف شد؛ حتی سند مالکیت نیز صادر شده بود که با پیگیری‌های صورت گرفته و ورود محاکم قضایی، این اسناد مالکیت باطل شد و زمین‌ها به حالت قبل برگشت.

 دستور توقف واگذاری آشوراده را ندادیم

اما درست یک روز پس از انتشار این خبر، خبری دیگر به نقل از همین مقام مسئول روی پرتال سازمان محیط زیست مبنی بر اینکه دستور توقف واگذاری آشوراده را نداده ایم قرار گرفت.

بر اساس این خبر معاون نظارت و بازرسی امور تولید و توسعه سازمان بازرسی کل کشور گفت: حکم توقفی برای جزیره آشوراده صادر نشده است و بعد از حصول اخبار و اطلاعاتی در این زمینه از سازمان حفاظت محیط زیست سؤالاتی مطرح شد.

محمد جواد حشمتی با رد خبر توقف واگذاری آشوراده با حکم این سازمان در برخی از سایت ها افزود: سوابق این موضوع را از سازمان محیط زیست خواستیم و متعاقب تذکر و پیگیری سازمان بازرسی ، سازمان محیط زیست موضوع را فعلاً منتفی کرده است تا بررسی های لازم صورت گیرد.

حشمتی با بیان اینکه هر گونه استفاده و بهره برداری از منابع و امکانات از این قبیل باید دارای طرح توجیهی متقن باشد تصریح کرد: خوشبختانه مقامات محیط زیست نیز اجرای آن را منوط به رعایت ضوابط می دانند.

اینکه دستور توقف طرح گردشگری در جزیره آشوراده توسط توسط سازمان بازرسی کل کشور صادر شده و یا خود مسئولان سازمان محیط زیست ، روشن نیست اما آنچه که مسلم است مسئولان سازمان محیط زیست فعلا از موضع خود در خصوص اینکه گردشگری در این جزیره با رعایت ملاحظات زیست محیطی انجام می شود و آسیبی برای این منطقه ارزشمند ندارد کوتاه آمده اند .

توقف طرح طبیعت گردی در آشوراده

 هفته گذشته معاون توسعه مدیریت، حقوقی و امور مجلس سازمان حفاظت محیط زیست از توقف اجرای طرح طبیعت گردی آشوراده تا اتمام مراحل حقوقی لازم به طور کاملا شفاف خبر داد.

آنطور که سید محمد مجابی گفته است: بر اساس قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست، این گونه طرح ها نیاز به تصویب آیین نامه اجرایی در هیات دولت به منظور تعیین تکلیف روش اجرایی دارد.

معاون حقوقی سازمان محیط زیست افزود:  بر اساس ماده ۷ آیین نامه گردشگری مصوب سال ۱۳۸۴ هیات دولت، باید طرح های بزرگ گردشگری دارای ارزیابی زیست محیطی باشد.

به گفته وی، بر اساس این دو موضوع معاونت حقوقی سازمان حفاظت محیط زیست، در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۳ به معاونت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و معاون مربوط در سازمان حفاظت محیط زیست نامه ای ارسال کرد که براساس قانون باید این طرح از نظر حقوقی تا زمان تصویب آیین نامه اجرایی در دولت و همچنین ارزیابی زیست محیطی منطقه متوقف شود.

تأکید دولت بر ادامه روند تغییر کاربری آشوراده

اما امروز رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در واکنش به اظهارات مسئولان سازمان محیط زیست گفته است: در موضوع آشوراده هیچ تغییری رخ نداده و تصمیم دولت بر ادامه روند تغییر کاربری جزیره آشوراده به زون گردشگری با رعایت قوانین و مقررات و ملاحظات زیست محیطی اتخاذه شده و با قوت و قدرت اجرایی می شود .

سلطانی فرگفته است : بر اساس تفاهم با سازمان محیط زیست که در دستور کار دولت نیز قرار دارد با هماهنگی مسئولان استان در مرحله انتخاب مشاور برای انجام مطالعات تکمیلی آشوراده هستیم.

او که نامه نگاری سازمان بازرسی و دستور توقف تغییر کاربری این جزیره را جنجال سازی و هیاهوی رسانه ای دانسته عنوان کرده است، به دور از این جنجالها سازمان میراث فرهنگی در قالب طبیعت گردی و اکوتوریسم برنامه خود در آشوراده را پیش می برد.

حالا باید دید مسئولان سازمان محیط زیست  به این اظهارات صریح مسئولان سازمان میراث که به نظر می رسد بر اساس مذاکراتی متقنی که از پیش بین روسای این دو سازمان انجام شده مطرح شده است چه واکنشی خواهند داشت و چگونه می توانند در میان اعتراض های گسترده فعالان محیط زیست از یک سو و قرار و مدارهایی که از پیش با سازمان میراث فرهنگی داشته اند میانه داری کرده و از این ماجرا که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان نقطه عطفی در کارنامه زیست محیطی دولت یازدهم و همچنین دکتر ابتکار است سربلند بیرون بیایند.

دوست درختان

چند روز قبل رفته بودم که از میدون انقلاب چندتا کتاب بخرم که توجهم به چیزی جلب شد که شما هم حتما دیده اید . فرشی از تراکت و بروشور و تبلیغات کف پیاده رو رو پوشونده بود که بوسیله تعدادی کارت پخش کن به آدما داده می شد و شامل تبلیغ کلاس کنکور و دارالترجمه های مختلف و تضمین قبولی در فلان رشته بود و همون موقع چند تا از رفتگران زحمتکش داشتند جاروشون می کردن و توی سطل آشغال کنار صدها جور آشغال تر می ریختنش . واقعا متاسف شدم .

داستان غم انگیز اینه که از بین زباله های فقط تهران که روزی 7هزار تن هستند ، 700تنشون (10%) اون رو کاغذ باطله تشکیل می ده که فقط 100تن آن بازیافت می شه و 600تن از بین می ره. می دونین یا نه ، برای به دست آوردن 1تن کاغذ باید 15 درخت تنومند رو قطع کرد و برای هر 25تن کاغذ باید یک هکتار جنگل را نابود کرد.

واردات سالانه کاغذ 550هزار تن ، تولید داخلی آن 150هزار تن ، پس مصرف روزانه 2هزار تن کاغذ در کل کشور است و این به ما چی رو نشون میده ؟ نشون میده که برای مصرف یک روز کاغذ کشور ما باید 80هکتار جنگل را نابود کنیم که اگر سالیانه بخواهیم حساب کنیم به عدد 300کیلومتر مربع پاکتراشی جنگل می رسیم .

می دونین 300کیلومتر مربع چه عدد بزرگیه ؟ ابرشهر تهران ، 600کیلومتر مربع وسعت داره یعنی اگه همه این شهر جنگل بود در عرض دو سال برای مصرف کاغذ ما ، جنگلش از بین می رفت و یا همین جنگل گلستان شمال ایران که 900کیلومتره در عرض 3 سال این بزرگترین جنگل غنی ایران رو  میشه از زمین برداشت و جاش بیابان دید .

خب چه باید کرد ؟ اگه نخوایم این جوری جنگلهای دنیا رو نابود کنیم و روز به روز در جای بدتری زندگی کنیم ؟ باید کاغذهای باطله رو جداگونه جمع کنیم که اگه قاطی آشغالای دیگه باشن قابل بازیافت نیستند ، دوباره بازیافت کنیم و دوباره ازشون استفاده کنیم . ژاپنی ها و هندی ها نصف کاغذهاشون رو از ین راه به دست میارن و این مقدار تو آمریکای جهانخوار نزدیک 100% است! یعنی هیچ کاغذی دور انداخته نمیشه و هیچ درختی انداخته نمیشه .

ما وظیفه داریم . ما در برابر جنگلهای دنیا و کشورمون وظیفه داریم که نذاریم نابود بشن . بیایم ، لطفا کاغذهای باطله مون رو جداگونه جمع کنیم و به مراکز بازیافتی که توی همه شهرها هستند بدیمشون . این جوری شاید باعث بشیم یه درخت کهنسال قطع نشه .